Sulat

30 September 2008

Dear Michael Domingo Pante,

Sorry kasi kahit na alam kong Tuesdays at Fridays ang kuhanan ng basura sa atin, hindi lang isang beses kong nakalimutan ilabas yung basura natin.

Sorry kasi naubusan ka ng brief nung isang Linggo. Kaya nagboxer shorts ka na lang.

Sorry kasi kahit na half-asleep pa lang ako nung isang gabi (kagabi yata yun), at *niyayakap* mo ako, nagtuloy ako sa pagtulog at di kita pinansin kahit na bagong ligo ka.

Sorry kasi hindi na maliit ang waistline ko ngayon, e gustong gusto mo pa namang hinahawakan yun. Pati yung legs ko ipagsosorry ko na rin kasi dami akong itchy na hindi ko naman magalaw at malagyan ng kahit ano kasi bawal pa.

Sorry kasi wala naman akong maikwentong bago sa iyo sa tuwing sinusundo mo ako dito sa office. Office - bahay na lang kasi ako, tapos same people lang ang nakikita ko.

Sorry kasi ang tagal kong basahin yung Watermelon ni Marian Keyes. Hindi ko tuloy maumpisahan pa yung binigay mong A Year in High Heels ni Camilla Morton.

Sorry kasi hindi na ako nakakapagluto araw-araw, tulad nung mga nakalipas na buwan, parating bongga ang pagkain natin. Ngayon parang dorm food tayo.

Sorry kasi hindi ko na malinisan yung Car natin. Hindi ko na malabhan clothes natin.

Sorry kasi hindi ka rin naman makaalis madalas kasi nga mag-isa lang ako sa bahay kung aalis ka. E hindi mo naman ako iiwanan mag-isa kasi baka madulas kami ni baby tapos walang makakarinig sa amin, tapos dead na pala ako pagdating mo.

Sorry kasi nung isang beses na aalis ka, at papunta ka na yata doon, napauwi ka pa bigla kasi wala akong susi ng kwarto natin. At hindi ako makakawiwi dahil yung CR e nasa loob ng kwarto.

Sorry kasi hindi ko na maulit yung mga luto ko na gusto mo. Wala kasi akong recipe na sinusundan e.

Sorry kasi ang aga ko matulog, wala kang kausap hanggang sa sleeping time mo sa gabi.

Sorry kasi pinagbuhat kita ng Christmas Tree. Tapos kung anu-ano pang mabibigat na mga stuff ang pinabubuhat ko sa iyo. Yung refrigerator, yung laundry natin, yung mga books ko, yung kama natin, yung mga mabibigat na sofa ni lola.

Sorry kasi gusto ko pag nasa Pasig tayo, kasi baby ako doon at kain-tulog lang. Baka may iba ka pang gustong puntahan kasi.

Sorry kasi minsan napapakain kita ng Nestle. Tatandaan ko na ang Maggi ay Nestle product rin.

Sorry kasi secretly tinapon ko yung old underwear mo. Baka kasi maktia ng ibang girls, sabihin, wala tayong pambili ng underwear.

Sorry kasi hindi mo ako makausap tungkol sa mga sleepy history stuff mo. Tapos yun nga, hindi ka naman makaalis para makapagchikahan. Or inuman sa mga friends mo.

Sorry kasi mahilig ako uminom at magyosi dati. At ngayon parati ko sinasabi sa iyo na gusto kong mag Strong Ice pag pwede na.

Sorry rin kasi ugly na ako.

Sorry kasi mommy na ako. Pa-konti-konti, nagkakaroon na ako ng ugaling mommy. Malamang bored ka na sa akin kasi hindi na ako tulad ng dati na impulsive, fun parati at saka spontaneous.

Sorry kasi nag-uusap na tayo ng mga non-romantic stuff na kailangan pag-usapan tulad ng insurance, kotse at sweldo.

Sorry kasi kinailangan mong gawin yung tubig natin sa bahay, at naging plumber ka nang ilang linggo.

Sorry kasi kailangan mo akong isipin sa mga desisyon mo. Ngayon kaming dalawa na ni Cecilia e kailangan mo pang i-consider bago ka gumawa ng decision.

Sorry kasi hindi kita mabibigyan ng bonggang material na gift ngayong pasko.

Sorry kasi kinuha kita sa nanay mo. E like mo dun.

Sorry kasi nakikihati ako sa oras mo sa thesis. Tapos gusto mo pa tapusin agad kahit parati ka puyat kasi like mo sa Ateneo.

Sorry kasi malayo nilalakad mo simula Philcoa hanggang sa office para sunduin ako araw-araw.

Sorry kasi makalat ako.

Sorry kasi mahal kita. Tapos ganito lang ako. Tapos Pante na rin surname ko.

Love,

Desiree Berjamin - Pante

*at wala kang multiply kaya hindi mo mababasa ito*

Our Little Christmas Tree

Unang pasko na "magkasama" kami noong 2005. Yun yung panahon na pa-deny-deny pa kami na may certain, (at shempre yung mga pinaka-nakakakilig na moments --oo, nakakakilig yang si Mike na parang walang damdamin bilang tao) -- dito sa taong ito pinakamarami. Yun yung panahon na habang nagcecelebrate kami sa bahay (at sya sa kanila), nangangarap kami na "sana kasama ko sya ngayon".

Humingi ako ng Christmas Tree sa kanya nun. Sabi ko gusto ko yung malaki, yung mataas, yung, kahit na 3 by 3 lang ang bahay namin, at kalahati na ang ma-take up na space e malaking Christmas Tree ang gusto ko.

Nung Linggo, 95 Days before Christmas, naitayo na namin yung aming 7 feet na Christmas Tree sa bahay. (habang commercial sa panonood ng Ateneo-La Salle game)

Ganyan si Mike. Minsan lang mangako, pero tinutupad. Bakit walang decorations?? -->Ang baby girl namin ang magiging Decoration ng Pasko namin ng 2008.

100 Days Married!

7 Random Things About Mike before we got married:

 

1.  He footmassages you even if you are not tired, even if you just want to be footmassaged, and especially when you are tired from walking in heels.

 

2.  From Marikina, he will fetch you in the airport in Pasay, drop you home back in Pasig, and then go back to work for an hour  then go back again to you because that’s what he does. He wastes gas.

 

3.  He will spend all day reading. Just reading.

 

4.  He asks permission before he farts.

 

5.  Change all the clocks/watches/cellphone time so you can trick him into doing (or not doing things). For example, he wouldn’t feel hungry or ask for food if it’s not 12noon for lunch, or 7pm for dinner.

 

6.  Kill him with shrimps.

 

7.  He has a lot in his head – song lyrics to all songs possible, countries and capital cities of the world, flags, dinosaurs, history, girls, porn, local starlets and old old local tv stars.

 

 

 

7 Random Things About Mike after we got married:

 

1.  He footmassages you even if you are not tired, even if you just want to be footmassaged, and especially when you are tired from carrying his baby girl inside. .

 

 

2.  He will schedule trips to save on gas.

 

 

3.  He will spend all day reading. Just reading.

 

 

4.  He will give you a hint before he farts. And he was much more considerate when I was on my first trimester of pregnancy and was sensitive to smell.  This is especially important if you become a couple – a married couple – who shares a bed. 

 

5.  He won’t feel hungry inside a Library.

 

6.  Kill him with shrimps.

 

7.  He has a lot in his head – thesis, bills, sweeping floors, washing cars, old stuff with his friends from the secret stuff, song lyrics to all songs possible, countries and capital cities of the world, flags, dinosaurs, history, girls, porn, local starlets and old old local tv stars.

 

 

Pregnancy Peeves

 

 

1.  Namimiss ko ang magyosi, lalo na sa mga pagkakataong todo sarap talaga ng kain ko, o pati dun sa mga bored moments ko na ang magagawa na lang e magyosi. Nakakaiyak ngang makakita ng mga bagong yosi na gusto ko talagang tikman, (pati yung mga small packs ng Marlboro, yung tig-lima lang yata) at shempre ang Marlboro Lights ko na ok lang kahit parati akong mabaho.

 

 

2.  Related to number 1, namimiss ko ang Strong Ice. Yung galing sa freezer, at masarap na kwentuhan. Pero kahit Strong Ice lang ok na yun. Pag natapos akong magbuntis e araw araw akong maglalasing.

 

 

3.  Hindi rin ako makapag-heels. Kaya sad ngayon lahat ng Dekay shoes ko sa Pasig. At mukhang wala akong balak dalhin sa bahay namin sa Project 8 kasi depressing for me. Ang pangit pa naman ng flats. (Pero anyway nagsusuot pa rin naman ako ng heels kahit na sa tuwing makikita ako ng mga matatanda e parang mahihimatay sila.)

 

 

4. Nagigising ako ng mga 3-4 times sa isang gabi, babangon, at wiwiwi. At hindi yan exaggeration. Tapos aabutin ka nang ilang oras bago makatulog uli. Hindi naman pwedeng uhawin ang sarili ko para lang hindi na ako magwiwi. Buti nga dito sa office may sarili kaming CR sa loob ng unit namin e.

 

 

 

5.  Sexy buntis daw ako pero shempre hindi ito forever. Darating rin ang araw na todo lolobo itong tyan ko, at hindi na mukha ko ang titignan ng kahit sino, kundi tyan ko na lang parati.

 

 

6.  Tinutubuan ako ng weird thingies sa balat. Ugly! Plus hindi naman pwedeng magpahid o uminom ng kung anu-ano para lang sa ikagaganda ng aking balat. At shempre magkakastrechmarks pa ako pag malaking malaki na tyan ko. Balitaan ko kayo pag meron na.

 

 

 

7.  Again, tinutubuan ako ng hair sa tummy. At hindi yun joke.

 

 

 

8.  Bawal ang NAPAKAraming bagay. Marami talaga. Pati ang mag-nail polish. Pati ang processed food. Pati ang pagtambay sa mga may nagyoyosi. Pati Iced Tea ha.

 

 

 

9.  Bibigyan ka ng hearty appetite, pero ang dami naming bawal na pagkain. Actually, mga “iwasan” lang daw – sweets, mga salty food, fatty food, processed food, junk food, raw food – e matabang na lang kaya ang kainin ko? Or wag na lang akong kumain??

 

 

 

10.  Pwede pa namin gumawa ng mga bagay na magdudulot ng pagbubuntis, pero shempre, dahil nga lumalaki na ang tummy, basta, once you get pregnant with husband, you’ll know.  

 

 

 

11. Mga boring gimmicks na lang ang nagagawa ko tulad ng pagmamall (na hindi ko naman hilig), panonood ng sine (na may online access naman ako para manood ng mga bago at lumang sine the whole day). At kailangang mga 9pm e sign off na ako at nasa bahay na.

 

 

 

12.  Parati akong pagod kahit na wala na nga akong silbi bilang tao.

 

 

 

13.  I have black pupu, weird smelling wiwi. Its because of the 72 million vitamins/medicines I’m taking.

 

 

 

14.  Oldies talk to you and give 99 thousand unsolicited advices. Wag daw kumain ng talong, wag magpapahakbang sa asawa sa kama, wag titingin sa pangit, wag kakain ng makopa, magsuot ng ganito pag ganitong oras, kumain ng ganitong dahon, at yung mga todo talaga sa wirdo na hindi ko na maalala kasi natawa lang ako.

 

 

 

 

Pero pag naramdaman mo nang sumipa sa loob ng tummy mo yung baby girl sa loob, ok na ang lahat at kebs. Para bang secret nyo lang dalawa ng baby yun. Kaya pala kahit na bad trip magbuntis physically, may mga kapatid tayo. Hindi natakot si Nanay natin na mabuntis uli. Ako ok lang sa akin na magbaby boy pa uli kami after ni baby girl.